H/iç Çekimiiçi yudum su olunca iplenmiyor dipsiz huyu taşsız duvarsız durur mu kuyu adam olmuş da adam boğuyor göçerken üstüne toprak Allah diyor nasıl bilirdik sahi? üstü tahta altına girecek mevtayı? taş da taş hani altına yatırılmış musalla diye söyleniyor kaç kürek attığımızla orantılı değil miydi kokuşmaların gizemi ve sevgimizin temeli kurtlanır kurtlanmaz o bir zamanların güzellik abidesi kemikçe literatürde kalınca iskelet bir daha kimsenin düşüne düşmeyecek_ di düşük düştü düşeli toprak ana o’nu hiçbir zaman kabullenmedi babası belli anasız çocuk “h/iç” çekimli fiilde bir il’di |
ama sanırım kendi aşk kokan şiirimden sayfanıza gelip ölümün kucağına düşünce birden afalladım:)
kaleminize, yüreğinize sağlık, sevgi/saygı...