Hiç aldırmıyor, itaat ediyordumEy can... Ne söylense Hangi maksat güdülse Hiç aldırmıyor, itaat ediyordum Sevdiğimin hatırı var diye sabrediyordum Hiç hazzetmediğim birçok şeye tahammül gösteriyordum Ya sabır diyor, kanaat etmeye gayret ederek, susmayı önceliyordum İnsan, kendi heva ve hevesi için bir başkasına zulmedemez, etmemeli diyordum Ve fakat sevdiğim insan üzülecek diye ve belki de alınacak diye çilemle demleniyordum Bekliyordum ki vicdana gelirler, fark ederler, insaniyet adına vazgeçerler, lakin nafile kürek çekiyordum Artık yalnızlığın suskun sokaklarında nefeslenmeye gayret ediyor ve yazarak düşünmeye çalışıyordum... Mustafa CİLASUN |