İNSANIZ SONUÇTA
İstemsiz bir varoluş
Ve derin bir sessizlik Her şeyi kabullenmişken İnsan olmanın nezdinde, Kimlikler kayıp Yeri yurdu şu mazlumun Nicedir saklı izbe köşelerde. Çareler tükendi birer birer Tüm çiçekler soldu Güneş kavurdu yaralı ruhları Gök kubbe Ne varsa gizli saklı en derinde. Sanmasınlar dilim isyankâr Sanmasınlar çekildim oyundan Elimi hep tutmadı mı Yaradan. Varsın savruk Olsa da kalp kırık Neye yarar Versek de onca kayıp. Gönül geniş Ufka yelken açtım ta ezelden Sonsuzluk değil mi bizi bekleyen İnsanız sonuçta Etten kemikten. |
TEBRİK EDERİM ABLAM