Yer bana muhtaç ben göğeahı gitmiş vahı kalmış hayat denilen şu ömrün dert çekmekle de bitmiyor sen kaldıkça hep hasretim... yazılıyor tekrar tekrar sonu gelmiyecek gibi gel sen benim içimi gör yanıyor bir ateş sanki... bekleme sen hiç boşuna bilmiyor ki sönmek nedir hangi yağmur hangi deniz? söylesene kafi gelir? ... ah bir bilsen bile bilsen ne haldeyim hallerdeyim mavi gözün hep gözümde dağlara özlemler diktim... yer bana muhtaç ben göğe yaşam bizim neyimize? üç buçuk atıyor ömür olmasa da ölüm çare... (Berlin,03.05.2014) Talat Özgen |