yaşam kakafonisi
kapanıyor artık perdeler
tek tek yanıyor sokak lambaları... ve analar topluyorlar yuvaya yavrularını şehrin alacakaranlığından.. sofralar kuruluyor çoğu evde, kiminde çorba kiminde yok ekmek bile... babalar doyana dek analar hizmette. ya sonra... sonra esas kakafoni başlıyor,hayat kavgası,yaşam savaşı... babalar yorgun sinirli,analar bitkin,bıkkın... çocuklar perperişan...bir hayalden bile yoksun çocuklar... herkes ayrı alemdedir bizim oralarda... siz bilmezsiniz,gelip geçmezsiniz ki bilesiniz... biz biliriz de elden ne gelir?kader böyle... yazana,layık görene karşı gelmek ne haddimize.. BURÇİN YİĞİT 17.05.2006 |
Kutlarım.
Çiğdem Karaismailoğlu tarafından 22.7.2024 20:02:48 zamanında düzenlenmiştir.