DÖNMEMEK ÜZERE
Suskundu düşler
En az kadın kadar Yalandı hayat Elinin tersiyle ittiği Sitemkâr gönlü çoktan meyletmişti Çoktan yitip gitmişti tüm sevdikleri. Sanrılar eşlik ederken Tutundu tutunabildiği kadar Perperişan hali Çoktan dizginlemişti Oysa hayallerini, Ne aşk vardı ne gerçek Tek dileğiydi kadının Kimselerin bilmediği Yansıması hoş bir tebessüm idi. Yukarı kıvrık dudakları Kızıl saçları İnce beli Ve yüksek topuklu ökçeleri Dermansız bedeni Çoktan kaybetmişti mecalini Hüzündü yüreğini Yakıp kavuran Hasretti ömrünün döngüsü. İç çekişleri galip gelmişti Bir yudum hayattı içtiği Ardı arkası gelmez onca yenilgi Gelen gölgesiydi peşi sıra Kavruktu yüreği İçin için kaynayan o sefil benliği. Bir düştü arda kalan Bir yanılsama Hatta yenilgi Tuttu fırlattı kalbini Nice acının eşlik ettiği Sustu ve kapadı gözlerini Dönmemek üzere yitip gitti Bir düştü tüm yaşanan Acılardı ondan miras kalan… |
Özlem Demirkaya &*.*&