Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ümitsiz Ayaklar
alparslan.t
5,0 / 2 kişi ·2 beğenme · 3 yorum · 986 okunma
Ümitsiz Ayaklar
Suçluluk gömleği yapışmıştı üzerine
Hatalarına basmaktan kurtulamadı yine Belki sonra düzelir diye Köşeye sıkışmış güneşini aydınlatamadı. Umursamaz olmuştu son günlerde Hava kara çarşafını örtmüştü yüzüne Günlerden dolunaydı bu gece Kabusunu yine atlatamadı. Titriyordu kalemi masasında Uyukluyordu kelimeleri boğazında Anlatamıyordu kendini satırlar arasında Ümitsiz ayakları onu dik tutamadı. Yağmur yağıyordu sanki kin tutmuşçasına Elbet ağlayacaktı o olmasa da Gökyüzüne zeytin dalı uzatmışsa da Suyun kollarından kurtulamadı. Ayaklarına çelme takıyordu geçtiği yollar Yürürken geçmişini hep hatırlar Sendeliyordu yine hatıralar Hayallerini yine okşayamadı. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ümitsiz Ayaklar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Kutlarım şiirde anlatım güzeldi selamlar...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 3.5.2014 15:30:18
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 986
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.