Aydaki Saklı GüneşŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bebeğe bakıp ağlıyor bebek
gözünün bebeği oyununu kaybetmiş. . . gözlerin, kör kuyulardan çıkmış gibi ıslak, aydınlığa yabancı ve kimsesiz... öyle durup bakıyorsun aydaki saklı güneşe. karanlığın içinde gizli ne çok ışık var iyi bilirsin sen. önce oradan başlamalı karanlığı yırtmaya, ateşböcekleri gibi... gözlerin çocuk, gözlerin kaç güneşi kör edebilir bilmiyorsun... bilmiyorsun dışardaki hayatın adaletsizliğini... kuyudakinden daha zor oluyor burda nefes almak, alamayınca bir elma şekerini... veremeyince bir çocuğa bayramlık sevinçleri... ne olursa olsun, ne olur sen gülümse... sen gül diye, gül sen diye, tüm dikenler toprağa düşe! Gülşen Mavi |
sanki acele edilmese ve biraz daha demlense daha başarılı bir şiir olacak gibi..
selamlar..