sırtımda sırlı külfetsin sihirli küre


simit arası peynir misali açlığım dilenci pazartesi
kimine güllü lokum
kimine dikenli telde açlığım

işte öyle bir şehirsin pembeye boyadığım düşlerimde
pamuk helvanın tadı kekremsi
açlığımın


gül satan çingene gülüşlü aşk
ellerimin nasırı törpüler mi yüreğini
az öte git bu şehir küheylan gibi geleni teper gideni teper


sırtımda sırlı külfet sin sihirli küre
demir leblebi katığım ömrümün dişlerini döker
azığım kuru somun ve bir avuç baldıran


pembe bir yalnızlık öper bu şiirimi
ve bir avuç melek kanadı serper umuduma
ben yaşadıkça her pazartesi gül kokulu lokum tadadında olacak
sana sözüm var
artık hiç bir şey için kendimi üzmeyeceğim
çekip gideceğim beni yalnızlığa dağıtan her şiirinden
ve ben kendi şiirimi sana yazdıracağım

mahmudiye düzkaya