ŞEBİNGÜLÜ AYŞEGÜL
=
Bozkır’ın tepesinde allı gelin geziyor, Dertli dertli ağlayıp yüreğini eziyor, Anasından ayrılmış tatlı candan beziyor , Gözünü bulut sarmış Şebingülü Ayşegül. = Yanakları gül’pembe keder geliyor alma, Dibi görünmez suya sen sen’ol aman dalma Düşman sana göz kırpar sonra saçını yolma, Hayat küllere Karmış Şebingülü Ayşegül, = Kalem kağıt elinde Sabah akşam yazıyor, Sayfa sayfa şiirler dostlar neden azıyor, O çileli başını santim,santim kazıyor, Seni sarmayan YÂR’mış Şebingülü Ayşegül = El sallaya sallaya hızlı adım gidersin, Şahlanmış kır atına durdurmadan binersin, Trabzon’nun çayına mutlu kutlu inersin, O kafes cana darmış Şebingülü Ayşegül. = Mikrofonu elinde türküleri dilinde, Besteleri telinde poyraz seher yelinde, Umutları selinde altın kemer belinde, Seni yıkan o armış Şebingülü Ayşegül. Gülşen SARIOĞLU GüzGülü 02.05.2014 İzmir |