Cellat
Cellat
Kapatıp kalbinin odalarını Kalbinden uzağa sürdün sen beni Duymadın sevdamın nidalarını Elinde oyuncak gördün sen beni Yüzümü kararttın belimi büktün Gözümden yaş değil kanları döktün Kalbimi çıkardın cigeri söktün Bir değil bin defa kırdın sen beni Boynuma dolanan halat gibisin Siyahlar içinde cellat gibisin Içimi üşüten şubat gibisin Tipiyle boranla sardın sen beni Evimi barkımı ateşte yakıp Parmak uçlarımdan usulca akıp Alnımdan kolumdan mih gibi çakıp Sonunda çarmıha gerdin sen beni Kapıda paspasmış meğerse güven Yaşamadı kimse böyle serüven Ellerine bir gün takıp eldiven Bıçakla sırtımdan vurdun sen beni Sevenler haline yatıp şükretsin Kolaysa başkası gelsin sabretsin Sen gibi zalimi Allah kahretsin Bu sevda yolunda yordun sen beni azaptar |
Kapıda paspasmış meğerse güven
Yaşamadı kimse böyle serüven
Ellerine bir gün takıp eldiven
Bıçakla sırtımdan vurdun sen beni
vuranlar vurulacağı günü beklesin kardeşim...
:(
sırayla...
tebrıklerimle...