Öfkemin dem vurduğu anda bende insanın aklının almayacağı sözler sarf ederdim..Pişman olacağım şeylerden kendimi esirgemeyi çok sonra öğrendim..Neden sonra anladım ki gerçekten sevince acıyı tattırsada, o sana kıysada sen ona kıyamıyorsun.Elbette hiç kimse bir diğerinin derdini ve ona verdiği yükü, kederi v.s. yaşamayınca bilemez.Gelgelelim ki yaşadığın o duyguları onun yaşamasını istesende, içinden izi silinmez ve senin neler çektiğini anlaması için o gün gelse de senin geçirdiğin o günleri sana geri veremez, o unutulmaz yaraları bir tek sen ruhuna istemesende tattırmışsındır ve sen yaşamışsındır..bilinir ki bu dünyada Rabbim herkese kaldırabileceği şeyleri verir..kaldıramadım dediklerimiz zaafımızın olduğu konulardır...o konularda da dilenmesi gereken en güzel temenniler yerini almalıdır dilimizde, Hakk'tan.Şöyle düşünmek gerekir'' biz müsade etmezsek kimse bize zarar veremez'' ki müsade etmişsek, susalım en büyük intikam bu olsun, karşımızdaki vicdanının sızısıyla boğuşsun. Unutmayın ki en kötü insan bile vicdan muhasebesine bir gün mutlaka başvurur.Bunun adaleti sizin elinizde değildir.Beklemek ve görmek gerekir..
.....................................................................
ses ve fon güzel ama beddualar için aynı şeyi söyleyemiyorum...korkunç bir sitem..
İnsan dinledikçe- okudukça irkiliyor..Bir nevi ibretlik sayın şair..
Başarılarınızın devamını dilerim.Şiirde kalsın ve herşey herkesin vebalince olsun..
Nice sevgi dolu şiirlerde buluşmak dileğiyle..
Saygılar.