Kargalar çöreklendi,
Dört döndüğüm, evrene
Sokaklar halka halka
Geçmiş tünellere
Nereye baksam
Aynı zincir

... Çek çekebilirsen
Vicdansızı, merhametle

Birde biri, kalkar
Sus, der
Uyumsuzluğun hesabı
Dökülür mısralarıma
Ağzımı açmam
Hayat uymaz, çıkarlarıma

Gözlerim özlemlerimi
Hissederim incelikleri
Düşünürüm
Yoktan gerçekleri
Kabalaşır isyanlarım
Çığırır düpedüz varlık

Kızıl beynin
Mavisidir düşlerim

Ve günler,
Durmaksızın kararır
Kalem kırılır azaplardan
Ve
Hat safhaya, yerleşir, zulüm
Ellerin rüzgarların arasında
Savrulur iken
Dikenler batar,
Uçlarına
Kenarlara çekilirsin
Mesele bellidir
Çaresizdir kaygılar
Gidenlerin arkasından
Süzülür kanatların
Onu anar
Bunu yad eder
Hepsine üzülürsün

İğrenç bir nefretle
Kalem kırılır
... Şiir susar

Sen düşünürsün