Ummana Doğru
Teminatıdır ölümün tenimden sıyrılan neşter
Çamurlu sularla aklanmış gövdem Gizemiyle bir bilinmezliğe doğrulan iz Ağır zamanda kuğuların korkulu yalnızlığı Mozaiğe sinmiş kan kokusu ezeli arastada Düşmanlarımızın kiniyle belki Hınçla sevişiyoruz dostlarımızla Ölülere nispet yaşıyor kimimiz de Her gün doğumu törpülediğimiz gerçek Sızmadan yara, sezilen telaş yani Derken Körelmiş törpü ve diri gerçek hâlâ Yine de aldatmak için kendimizi bir gün daha Verdiğimiz çetin müdafaa Teminatıdır ölümün kendimizden aldığımız yara Nezir Elmas |