ÖMRÜMÜN SAHiBi OLDUN SONSUZA KADAR
.... ÇOK ŞEY Mİ İSTEDİM.....SEVGİLİ ....
Sensizliğin sokaklarına bırakılmış kelimeleri toplamaktayım yine, Yoksun yine. Darmadağın her şey. Kıyılarıma yokluğunun acıları demirlemiş Ve adımla başlayan kelimelerim ayrılığına mühürlenmiş. Artık ben sende sadece siyah- beyaz fotoğrafım. Artık ben sende yaşanıp hatıralara gömülen koyu bir pişmanlığım. Saçlarında başkalarının elleri gezinirken ben sana hala sen kadar uzağım.. . Hatırlıyor musun sana geldiğim günleri. Kan revan içindeydi kelimelerim, tozlu ayrılıkların arifesindeydi yüreğim. Dallarım kırılmıştı, umut diye ektiğim tüm tomurcuklar zamansız budanmıştı. Yıkılmış bir yürekle gelmiştim sana. Senin teninde var olmaya gelmemiştim oysa. Aşk adına aldığım yaraları senin gülüşlerinle sarmaya gelmiştim. Acılarıma ortak, umutlarıma yoldaş bilmiştim seni. Ellerini tutamayacağımı bile bile, yüreğini gülüşlerimle bir kez öpemeyeceğimi bile bile seni sevmeye gelmiştim. Uzaklardaki varlığınla yaşamayı kabullenip. seninle aynı çınar ağacının gölgesinde ölüme uzanmayı istemiştim sadece. Seni sen diye sevmek için gelmiştim sana. Gülüşlerinle baharı, sevginle mutlulukları yüreğime mühürlemeye gelmiştim... Oysa senden hiçbir şey istemedim. Sadece umut istedim karanlık gecelerime, sadece mutluluklarını istedim seni beklemekle geçecek günlerime. Ne bana ait olmayan hayatını istedim, Ne de " BANA YASAK" kalbini seni seven kalbime diledim. Ben sadece uzaklardaki varlığına sarılıp kirpiklerinde dinlendirmek istedim yüreğime üşüşmüş ayazları. Sadece sesinin sıcaklığına uzanıp gülüşlerinle sarmayı diledim Yalnızlıktan geriye kalan acılarımı.. . Söyle bana senden çok şeyler mi istedim ? Senden çok şeyler mi bekledim. Hadi kaldır başını. Bana gitmek için geldiğini bildiğim halde çok sevmiştim seni. Çok mu geldi gözlerinde beni mutlu görmek ? Ellerini tutamayacağımı bildiğim halde DELİCE sevilmek Biliyorum her zamanki gibi susacaksın. Sus... Tek bir kelime etme. Sus ki; adımı anmakla heba olacak nefesin boşa gitmesin. Seni severken bana hiçbir zaman gelmeyeceğinin farkında idim. Ama sevdim işte. İmkansızlığına inat büyüttüm seni. Canımdan can bildim yüreğini, nefesimden nefes bildim seni. Ölüm olsan da sevdim seni. Sadece sevdim. Hem de seni senden çok sevdim, uğrunda yüreğimi bedenimden sökerek sevdim. Biliyorum bundan sonra da gelmeyeceksin ve hiçbir zaman beni " seni senden cok seven ben " kadar sevmeyeceksin. Çünkü ait olduğun karanlıkları bırakıp bana gelecek gücün yok senin... Unutma ki; yüreğimdeki sen , seni sensizlikte bile sevecek kadar büyük. Çünkü, ben sadece seni sevdim. Sadece sevdim... SEN BANA AİT OLMASAN BİLE, BEN SADECE SENİN YÜREĞİNE AİT’İM.... |
belkıde sevgi kaf dağının arkasındadır kim bilir belkıde çok yakında bir cocuk gibi hep saklanbac oynamakta bizimle