tin mi ten mi?

işte bu sorgu insanı öyle bir çarpıyor ki.. .
Bakın derin anlamlı mısralarla süslenmiş (kapalı biçim)bu şiir beni nerelere götürdü...
Zaten kapalı bir şiirdede aranan ve şairin de istediği bu değil midir?
‘ten’in ten olduğunu biliyoruz da bu ‘tin’ ne?
İstereniz azıcık bu 'tin' kelimesinin anlamı ve çağrışımları üzerine yoğunlaşalım.

Evet... Tin (Tinia) Etrüsk mitilojisinde bir tanrıdır... Bu şiirde o anlamıyla hiç yok..
Kuran-ı Kerim’de, imana yönelik buyrukların yer aldığı sekiz ayetli bir surenin isimi aynı zamanda...
Anasya'nın şiirininde sekiz bölümlemeden oluşması bana bu çağırışımı da hissettirdi.. Burada da bir iman yok mu, bir inanma biçimi? Arapça kökeni ile kelime dağ ve zeytin anlamınada geliyor.

Ama şiirde bu öncül anlatımlarıyla değil, soyut bir kavramla karşımıza çıkıyor 'tin..'
Şiirdeki soyut tin ne?
Önümüzdeki metine bakınca bir duygusal ilişkinin öncesinde, esnasında ve sonrasında bir akıtım ki- bu tamamıyle bir duygusal akım- için kullanılan kıskaç olarak betimlenmiş..

Anlatmak istediğim bu durumu şu şekilde izah ediyor, felsefeciler ve günümüzdeki bir çok psikoanalist;
a, b'den hoşlandığında kendine sorar: b'nin tinini mi istiyorum, tenini mi?
Tin istendiğinde genellikle ten de istenir. Ancak ten istendiğinde tini de isteme zorunluluğu yoktur. Bu istekler doğrultusunda, kişi, musluklardan birinin, ya da bir diğerinin ve belki de her ikisinin açıldığını, akmakta olanın aktığını görür.

Karmaşık olan durum işte bu anda başlar. Yalnız ten musluğunun açıldığın sanan kişi, tin musluğunun damlarken çıkardığı tıp tıp seslerini duyup irkilir...

İşte bu şiirde o irkilme anı var san ki...

“...

hani ben de sizin düşünüzdüm
yok orası değil burası
titremeyle dökülür düşünüm
şiirin tam da burasında
sizin huzurunuz diyordu. ben değil

…”


Tin ve ten ile ilgili daha bir çok metefor üretilebilir. Ama benim ilk akl›ma gelen bu oldu... Bir ilişkinin boyutlarına yönelik düşsel ve içsel ikilemleri.. Bu yürek/mantık çatışmasına yönelik daha birçok metafor üretilemez mi?

“...

hangi... derdim hangi

ah derdim...hiç bir dudak alamaz
doğrunun sancısını tatlıyken şaarkılarım
ve kıra düşen kara saçlarınızı
derdimi derdim...düş şaşkın der.
aşk gevşetir düşünü... dinleyiniz.


ölüyordum açlıktan ben köle olmadan...

….”

Yada tüm anlattıklarımı unutun siz şiirin tadını çıkarın...

o tek harfin i'den e'ye değişmesinin nedeni, [i]stek ya da [e]rdem'e bağlı da olabilir.
Olmaz mı?

Yüreğinize sağlık...
şiir içime aktı..








.

umutadam tarafından 1/23/2008 12:26:43 AM zamanında düzenlenmiştir.