RUHUMDA HER GÜN BATIMI DERİN AĞRILAR BAŞLIYOR


“Ruhumda her gün batımı derin ağrılar başlıyor,
Özlem olur da bilmezsin, feryad-ı figan eyliyor.
Kalkar limandan gemiler, göç vakti yazık geliyor,
Uzaktan uzağa hasret, bak işte akşam oluyor…..”

Akşamlar !...
Ayrılık akşamları çok can yakar
Hele ruhlar da “Batan güneşe” küskün akşamlar
Uzar…uzar…Uzar…Yine de uzar…
Sanki bir tür sonsuzluğa göz kırpar
Adeta olmayacak gibidir ruhlarda sabahlar ?...

Uykusuzluk ömrü tırpanlamaya başlar
Artık ruhunda o güneş batsa bile
Umutlara doğru “Motor” diyen bir beyaz gemisi ise
Ağır ağır demirini heyacanla denizden toplar
Ama daha tam yola geçmeden limanda batar !
Böyledir “Gün batımlarında ki” "Derin" kalkışlar…

Uzaklardadır umutlar,
Özlenenler, ve sevgiler “Gün batımların da”
“Gün batımları” için için dolarken ruha,
Doldurmuş olursun sende o sancılı akşamları dünyana
Sen varsan bile bu acı dolumun farkına
Gücün yetmez “Gün batımlarını” durdurmaya
Devam eder kızıl bir renk yağdırarak seni ıslatmaya !...
İşte o zaman çok kısa bir müddet sonra
“Derin ağrılar” hücum eder durmadan yine sana,
En Sabıkalı akşamların da….

Uzak olsun mutsuzluklar gerçek akşamlarda
Şiir olsun sadece yazılan duygular sanat adına
Kutlarım emeğinizi bir daha !!!....




Onatça tarafından 4/25/2014 1:58:20 PM zamanında düzenlenmiştir.