BİR UMUDUM VARDI!Artık her şey koca bir boşluk işte ! Gidiyorum arkama bakmadan ben ! Ne bir itiraf Ne bir zorlanmışlık ! Birbaşınalığım, avareliğim ve yine bir ben... Göz çukurlarımda biriken damlalar, Dudaklarımın kenarına kıvrılmış Yine yarım kalmış Buruk birtebessüm, Terk edilmiş, gönül kırıklarım topluyorum. Can kırıklıklarıyla camdan keskin, halimle; Acilardan bir maske ördüm yüzüme. Kimse bilmiyordu, görmüyordu, hissetmiyordu! Tüm Zamanların ötesinde bir yerlerde Kırmadığım, kırılmadığım, acılarımı ilmek ilmek örüp, kör kuyulara saldığım, Gök kubbeye doğru el açıp yakardığım tüm benligimle , Sesimi koca bir dünyanın duyamadığı, Yapayalnızlığımla, bir ben birde benden ötemliğimle gidiyorum Ne diye bilirim ki? Sadece "gözün aydınlar" dan başka? Aylince |