Arkadaşımla yolda yürürüyorduk. Birden bir tanıdığını gördü. Bana "İki dakika müsaade eder misin?" dedi ve onun yanına gitti. Birkaç cümlelik sohbetlerinden sonra yanıma gelerek, onun başından geçen elim bir hadiseyi anlattı. Arkadaşı evliymiş ve karısı ile birbirlerini çok seviyorlarmış. Evliliklerinin üzerinden birkaç ay geçtikten sonra hanımı kansere yakalanmış. Dünya başlarına yıkılmış tabi. Genç adam işini gücünü bırakmış ve tüm zamanını hasta olan karısına ayırmış. Bütün konuşmalarını videoya çekiyormuş. Son nefesine kadar bu böyle devam etmiş. Karısı ona, "Kaderimiz böyleymiş, ben öldükten sonra kendini bırakma, beni unut, yeniden evlen ve mesut ol." demesine karşılık, "Asla böyle bir şey olmayacak. Hayatıma başka kadın sokmayacağım ve seni asla unutmayacağım." diye söz vermiş. Çok kısa bir süre sonra sevdiği eşi Hakk’ın rahmetine kavuşmuş.

Arkadaşım bana, genç kadını toprağa vermelerinin üzerinden onaltı yıl geçtiğini, bu geçen sürede de arkadaşının yeniden evlenmediğini ve her gün o video çekimlerini izleyip ağladığını anlattı. Böylesine derin bir aşka hem saygı duydum, hem de bir insanın yaşarken manen ölmesine üzüldüm.

Bu şiirimi bu büyük aşktan esinlenerek yazdım.

Bu gecenin sabahında tek başıma kalacağım
Gözlerimi yumdum ama belki de hiç uyanamam
Yalnızlığa sarılarak yokluğunda solacağım
Ölüm sindi her yanıma, gitme gülüm, dayanamam

Dem tutmuyor hayâllerim, engel olan bir şeyler var
Sanki seni son görüşüm, hüznüm canı tenden kovar
Ağzı açık bekliyorken özlem denen o canavar
İnsaf edip uçuruma itme gülüm, dayanamam

Gönlüm sabır damıtıyor, efkârımı soranım yok
Ezeldendir garipliğim, vaadinde duranım yok
Şu gönlümü senden başka böylesine yoranım yok
Gözyaşımda tükenerek bitme gülüm, dayanamam

Küllerimden doğmak için mâzimi mi yakacağım?
İçinde sen varsın ama! Nasıl kibrit çakacağım?
Hangi vurgun yemiş kalple, yanışına bakacağım?
Duman duman savrularak tütme gülüm, dayanamam

Yarım kalan sevdamızı mezarıma göm, diyorsun
Ağır gelir, böyle deme, bensiz nere gidiyorsun?
Elin hâlâ elimdeyken, nasıl veda ediyorsun?
Yemin olsun tükenirim, etme gülüm, dayanamam

Mücella Pakdemir


ZEMBEREK KAÇKINI SAATLER - şiir kitabımdan