Çok Çektim
Kimsenin suçu yoktur tüm derdim nazlı yârden
Kirpiğe değen kaşın karasından çok çektim Bir türlü atamadım otağ kurduğu yerden Bana verdiği aşkın yarasından çok çektim Ne gönlüme ne bana sağlamadı bir yarar Sevda denen bu olgu zaten ömrüme zarar Kalsam mı gitsem mi´ye veremeyince karar Gidiş ile gelişin arasından çok çektim Ben kara sevda derdim eller dedi takıntı Yârsız onarılmadı arda kalan yıkıntı Acıları yıkadı yüze düşen akıntı Gözümün kurumayan deresinden çok çektim Hasretin dertlerini omuzuma yükledim Aşk çilesi yetmedi bir de gurbet ekledim Belki döner diyerek yalnız O´nu bekledim Hiç gelmeyen huzurun sırasından çok çektim Kehribar gözlerinin alemde yoktu eşi Bir terk ile kararttı hem hayali hem düşü Öyle çekip gitti ki yaktı yıktı ateşi Kalbin sönmek bilmeyen çırasından çok çektim Yaşanmadı geçmişte böyle acılı veda Aklımdan hiç çıkmadı ne işvesi ne eda Kaç kez geceyi yardı "yârim" diyen o seda Aşk sarhoşu dilimin narasından çok çektim Canân yoksa farketmez nere ise durağım Özlemlerin koynunda arttı durdu merağım Uslanmadı bir türlü benim arsız yüreğim Bir de bu bedenimin orasından çok çektim Hasan Ilter |