KUTUP
Şafağın söktüğüne bakma, kutup burası
Güneşin aydınlatamadığı yer Dünyanın duldasında, Zamanın tam ortasında, öldüğüm yer Vedaların en içteni böyle olmalı Allah’a ısmarlanır kalan ve giden Sorun ne kaptandadır ne seyir defterinde Sorun denizdedir de pek yoktur bilen Şafağın söktüğüne bakma, kutup burası Nemli dünyanın korkak bekçisi, fareler Sayıları binlercedir, yer altında Söyle baba, sfenksler neden bir kere susar? Ve oğlun bin kez ölür her gün her gece Tebessümü can verir kar altında Karanlık yinelenen sözcük gibi Yitirir anlamını gide gide Yeryüzünde el değmemiş ada kaldı mı? Bozulmamış bir okyanus ya da Vedalar bile gelişigüzel bu çağ. |
aslında içiniz çığlık çığlığa haykırmak ister,
ama tıkar bir yumru tam gırtlağınızı...
hani mutluluğun resmi çizilmez denir ya,
sanırım bazen hüznün resmi de çizilemiyor...
çok güzel şiirinizi ve usta kaleminizi kutlarım...