Şu ara
Vesile-i aşkındır beni bir ayyaş eden
Gece gündüz durmadan içiyorum şu ara Ruhum küstü tenime can çekişiyor beden Kendi kendime kefen biçiyorum şu ara Gel de Allah aşkına sevinsin bu fukara Yar diyerek yıllarca yüreğime bastığım Gittiğin gün kahredip umutları astığım Yokluğun da her gece sırılsıklam yastığım Gözyaşı diyarına göçüyorum şu ara Gel de Allah aşkına sevinsin bu fukara Ah bu yürek yangını kaç seneme mal oldu Selvi gibi hayaller şimdi kuru dal oldu Velevki onca kahır önüm sıra yol oldu Feleğin çemberinden geçiyorum şu ara Gel de Allah aşkına sevinsin bu fukara Evvel sabır taşıydım gürzlendim çatlıyorum Barut gibiyim sanki dokunsan patlıyorum Nerde bir bela varsa üstüne atlıyorum Başıma olmaz işler açıyorum şu ara Gel de Allah aşkına sevinsin bu fukara Ayrılık bir insanı aldığı zaman ele Rezil-rüsva ederek düşürür dilden dile Değil dosttan, düşmandan kendi gölgemden bile İçten içe ar edip kaçıyorum şu ara Gel de Allah aşkına sevinsin bu fukara Velhasıl ey sevgili bu sana son uyarım Başka kelam etmekten inan hicap duyarım Ya sana kavuşurum ya canıma kıyarım Kendime bir çıkar yol seçiyorum şu ara Gel de Allah aşkına sevinsin bu fukara Mutlu Aydurmuş |
seklvi hayaller kuru bir dal şimdi
şiir biraz ümitvar olmalı Şair
tebrikler