Önsezisi Ayrılığın
Vuslatın eşiğinde suskuların
Farklı rüzgarların esintisinde duygular, İçini kemirmekteyken korkuların, Mıhlanır kalır sorgular, Akşamların aydınlığına saklanmış, Üflesen yok olacak kadar şeffaf, Ve kül misali dağılmaya mahkum, Çoktan hüküm giymiştir oysa yargılar… Huzmesindeyken zamanın çarpık yanı Gözbebeklerinde büyür, hüzün, Ellerin ovuşmadan ısınmaz olur, Ve haykırışa geçer ataktaki algılar, Susar gözlerindeki bebek iniltisi, Durur zaman, Susarsın… Matemin ritmi olur, eğlendiren çalgılar… Gitme zamanıdır artık, Aralanır bahtsız kapılar, Yalınayak koşar ayrılığın çocuğu, Gözleri dolar sevdaların, Ve başlar artık, aşksızlığa dair kaygılar… |
Üflesen yok olacak kadar şeffaf,
Ve kül misali dağılmaya mahkum,
Çoktan hüküm giymiştir oysa yargılar…
akşamların aydınlığına saklanan yıldız yıldız duygulardı beyaz kagıtlara döküldüklerinde dağılırdı karanlığı gecenin. ve sonra çoktan güzelliğe hüküm giymiş bir şiir aralardı kapıları...