(Mizah)EL DELİYE BİZ AKILLIYA
Bir Cuma günü idi, dedim erken gideyim
Ders nasihat dinleyip, kalbimi şarz edeyim Hoca çok ihlaslıydı, damardan gidiyordu Havai duyguları perişan ediyordu Cemaat pür dikkatti, yürekten dinliyordu Vaazın nasihati vicdanda inliyordu Lakin yanımda biri, habire uyuyordu Onun mahrumiyeti içimi yiyordu Cezbeye geldi biri, Allah diye kükredi O haykırışla kalpler ürperdi ve titredi Uyuyan adam korktu ta yerinden hopladı Sanki ödü patladı, kendini zor topladı Ayıldı vaziyeti anladı hiç sormadan Kafa bükerek sık sık, cık cık çekti durmadan El deliye hasret ya, biz ise akıllıya Dedi mırıldanarak durumu yordu güya Beni bir gülmek tuttu, kendimi tutamadım Zor çıktım dışarıya bir tür unutamadım O ARKADAŞ CAMİYİ OTELLE KARIŞTIRMIŞ.......İBRAHİM KARAÇAY UYKSU BOZULUNCA YÜZÜNÜ BURUŞTURMUŞ BİR DAHA GELİŞİNE YATAK YORGAN SERELİM O VAR İKEN VAAZI KULAKLIKLA VERELİM |
Allah da sizi güldürsün. Çok nefis bir hicivdi.
Teşekkürler.