Umut ÇiçekleriÇölü yeşerten umut değil midir gülüm? O hiç ölmesin Safak sökecek ve biz yine yarınlar güzel olsun diyeceğiz Gün dönecek bu defa ay ışığı vuracak umutlarımızın üzerine Dedim ya gülüm O hiç ölmesin Hep yaşasın Hep yaşasın ki güneş bileğimizde gül Def edeceğimiz şey ise zul olsun... Ateş çemberlerinden atlar geçirmeliyiz Tüm zalimlere eyvah dedirtecek atlar Diz çöküp yalvardıklarında ise ellerinden tutup kaldırmalıyız Onlarında umutları olsun diye Gözlerimizin ferini hediye etmeliyiz onlara Bir daha dünyaya bizler gibi Bizim gözümüzle baksınlar Yüreğimizin sıcaklığını hissetsinler diye Yetim, çıplak, yalınayak da olsak İnsanı yaşatan umutların gök mavisiyiz biz Sonsuzluğa uzanan güneş Bir lokma ekmek Bir yudum su Bize bahardır gülüm İçimizi dolduran bitimsiz sevmek duygusu Güneşi daha güneş Ekmeği suyu kardeş yapar bize Kanımızı avucumuzda taşırken Gerçek sahibinin damarlarımız olduğunu bilsek de Yüksünmeyiz Ağız dolusu damarlarımız olsa tükürmeyiz Her şeye karşın tükenmeyiz Israrla yalnızım diyorsa bir insan Yüreklerimizde her zaman bir kişilik boş yerimiz vardır Yalnızlıktan alıp umuda taşırız o insanı Dingin çimenler büyütürüz gönül bahçelerimizde Yeşil kokan Başlarını aşağı etmeyiz düşenlerin Uzak sonbaharların suskun yağmurları Gözümüze sevinç Yolumuza ışıktır Kar altında buz kesse de başımız Ortakdır aşımız Biz umut çiçekleriyiz Dedim ya gülüm O hiç ölmesin Hiç bir şey olmasa Dağlarımız var bizi bağrına basacak Gelip geçen kara bulutlar elbet mavileşecek yarın Kıraç bir toprakta çiçek olur mu? Olur elbette Adı umutsa olur... Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN |