Miladım Oluyor Gözleri
Ve miladım oluyor gözleri,hiç tanımadığım birinin.
Sonra ellerimi semaya kaldırıp dualar ediyorum ikimizin adına. “Bi İznillah” (Allah’ın izniyle) diyorum. “Bi İznillah”. Bir ses ki nakşediyordu benliğimi,alıp götürüyordu Babil’de ki bir kimsesizliğe. Allah’ın birliğini anlatıyordu. Ve miladım oluyordu gözleri,gözlerini hiç görmediğim birinin. Secdelerde görürdüm onu... “Subhane Rabbiyel Ala” derdi... Tam anlamı ile aşk’ı anlatırdı,tam anlamı ile aşkımı anlatırdı.. Ben yoktum,o yoktu... Dualarım vardı her namaz sonrası ettiğim... Allah’tan,Onu unutturmayacak bir yar istediğim... Dua’larımda bile caiz değil diye adını anmadığım, Yar dediğim,Azizim dediğim. Yine de... Yine de “Bi İznillah”. Hiç tanımadığım,hiç görmediğim biriydi... Öyle ki... Hep öyle kaldı.. Merve Reşit |