Mavi Üşür/dü Kendi DerinliğindeDerin sızıların kelepçe boğumundan sızar yağmurun irini/ Düş sarnıçlarına erkenden inse de bulutun kiri./ Yapışkan cümleler sağarız biz evrenden şiire Mavi üşür/dü kendi derinliğinde... /Mevsim dalgalarıyla örselenen umarsızlıktır sancımız /Darılırdı şiire nakarat Telde türkü yalnızlığına sarılır Giderdi avuçlarımızdan sevinin ılıman mevsimi Ve her düş gün gelir yalnızlığın kollarında Yine kendi içine devrilirdi.... Dil/anları süzerdi, rüzgâr hazin eserdi Mağrur b/akışlarıyla sokuldukça yangın gülüşlerimize İncinirdi yaprakları günlerin Vakitler eskitirdik kuru özlemlerin hicaz seherlerinde Lambanın isli gölgesi vururdu aşka Damıtılmış ezgilerle sarılırdık ah kendimize! Aşk y/akardık gönlümüzün kırgın ocağında Kıyam düşler sokulur iken yüreğimize Nafile özlemlerin mor adasında sevgiyi yazardık Dünlerin pastili acırdı o an dilimizde… /Kılıç arardı anılar gecelerin kekre saatlerinde Sevda bekledikçe yâri, mevsimler üşürdü/ Ilık ırmaklar geçerdi göğsünün derinlerinden Yokluğu seviyle bölüşürdü menekşe bakışlı kadın /Lila renkli zamanlar dönerdi eskimiş bir fonda Yılgınlığı şarkılarla örselerdi aşka muht/aç bakışları Ihlamur bakışlı günlerdi asırlardır beklediği Aşk yamalı sözlük ve yasaklı bir kitaptı Çığlıklarla ömür yüklerdi usuna sevda Umut göğsündeki doğurgan ırmaktı///… Selahattin YETGİN |