GÖTÜRÜN BENDEN BENİ...
Yıllar büktü belimi kalmadı bende mecal
Şu hayat tutsun beni kollarımdan sürüsün.. Bilmem hangi durakta takdir edilen ecel Gelsin ölüm meleği dertlerimi kürüsün... Kaç kere yere çaldı münafıkların fendi Yüreğim yorgun düştü, sabır desen tükendi Kanayan yaraların zamanla geçer dendi Adım atamıyorum zaman bende yürüsün... Eyvallah yalan dünya, bana bu kadar yetsin! Ak düşmüş hayallerim sonsuza uçup gitsin Var ise beni seven hakkını helal etsin Yıkasın tenim hace, ak kefene bürüsün... ........... Kalemimi lal eder ruhumu saran hüzün Gözyaşlarım konuşur bittiği yerde sözün Mezarım derin kazın, duyulmasın iç sızım Şu değersiz bedenim yağız yere yarasın.... Bulem hatun, 17/4/2014, Antalya |
O'nu bildikten sonra "kendim"e ne hacet kala?
Ben O'nun oldumsa O benim (yanımda) olmaz mı?
Bir gurbete gittim; kurtulmak için kendi gurbetimden.
Suyu suyla yıkadım.
Ayrılığı avuttum sabır ile.
Hep mana dolu paylaşımına teşekkür ve çok saygımla.