alın teriyle toprağı sulamayanların toprağın nimetinden asla ki payı da olmaz… arsızca ve edepsizce vefayı gönlünden çıkartan kadının evlada sütü yaramaz…
şu an kopuk bir gölge terk ediyor kişiliksiz bir insanı oynak yaşam kim bilir kimlerin sırtına çöküyor ruhta koparken fırtınalar içim ne kadar örselenir bilsen ki ne süründükçe aşkın değerleri toprak ağlar bir nefes versen de o afsunlu geçmişine hatıralar tüm yaşam da bir anda toz duman olur hepimiz düşeriz dağların en ücra köşelerine ne yol kalır ne de bir iz her şey ortadan kaybolur … ve hiç olur
en sonunda tek değerdir elimizde canhıraş sarıldığımız o daldır bizim kurtuluşumuz ar ve edebi koparan düşer bir hayasızın ayak diplerine zul olur kendi gönlümüzle yaşama kattığımızın düş zebaniler öz köşelerinde acımasızca dans ederken bir kara kedidir ayak altlarına bulaşan bulut küser kalır başımızın üstünde ve de bizler özü kayıp mevsimleri bekler de dururuz giz çıka gelir karanlık kuyusundan mutluluğu boğar da alır o zifiri dehlizlerine ….emek piç olur
aşk ki o bir tek gerçekte vardır fani taklitlerde gezerken nefes bile söz dinlerken son ana kadar iliğimize işlenmez tüm hayatın nimeti hep bu dünyada gerçekler efsunlu kalırken nefsin çubuğudur hep sırtımızdan yakalayan ve insanların biçareliği hep kanar canice yapılan vahşetlerden uzak denizler de hayal olur hakka dönülmeden ….. visal artık geç olur
içimizdeki tüm güzellikleri çılgınca bir yaşamın boşluğun da yakarız sözler hep bildiktir ar ve hayadan uzağa çekerken tasa taşımaz yürekler başa geleceklere hep geçmişte geçer ömür düşüncelerde görmez bile mevsiminin güneşini zira mevsimler hep kovalar birbirini vefa olmazsa ar ve edep çıplak kalır …iblisten kaçışta güç olur
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
savruktur kör bir akıl karanlıklara… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
savruktur kör bir akıl karanlıklara… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
Hayatı irdeleyen bir eser...nefisti kalem üstat...kutlarım saygılarımla..
Sayın AZAP bireysel emeklerin zaman zaman boşa gitmesi doğaldır. Önlenemez, dünyanın her yerinde de böyledir sanırım. Ancak toplumsal emeklerin mutlak heba olmasından kaçınacak tedbirleri almak sosyal yapının görevidir. Ziraatinden ticaretine, sanatsal kurumlarından tutun vakıflarına kadar bunları koruyup kollayacak sistemler kâğıt üzerinde oluşturulmuş olmasına karşın pratikte ne kadar başarılı ve randımanlı oldukları meydandadır. Evet emeğe sahip çıkıp zayi etmemek önemli bir konudur. Hassasiyetinizden dolayı kutlar saygılar sunarım.
İnşallah hedefine ulaşmıştır verilen mesajlar. Emeğin sevda, yüreğin sevgilerin toplanma alanı olduğunu inşallah son anda anlamayız dost. Şiir kendi yorumunu da beraber yapmış. Sizi yürekten kutluyorum Üstadım. Selam ve saygılar
alın teriyle toprağı sulamayanların toprağın nimetinden asla ki payı da olmaz… arsızca ve edepsizce vefayı gönlünden çıkartan kadının evlada sütü yaramaz… Gerçekleri anlatan olması gerektiği gibi olmasını gerisinin nafile oluşunu anlatan şiiriniz güzeldi.Alın teri emekle kazanılan hazırdan ne olduğu bilinmeyen kazançlardan çok çok üstündür.Kutlarım abi selam ve dua ile.
"alın teriyle toprağı sulamayanların toprağın nimetinden asla ki payı da olmaz… arsızca ve edepsizce vefayı gönlünden çıkartan kadının evlada sütü yaramaz…"
değerli hocam;
yine her zamanki gibi içinde vecizeleri barındıran güzel bir şiirdi,
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur yüregn hiç susmasn üstadm
Yaşamımızda kader cimri gülümsüyor bahtımıza. Zor günler ve heba emekler hem içimizi acıtır hem de kalemi kamçılar. Her zaman ki güzelliğinde ve manalıydı şiirin kardeşim. Kutlarım.
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
Harika dizeler olmuş alkışlıyorum kaleminiz var olsun selamlar.................
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
muhteşem bir şiir usta kalemden yüreğinize gönlünüze sağlık Ağabey selam ve saygılar
alın teriyle toprağı sulamayanların toprağın nimetinden asla ki payı da olmaz… arsızca ve edepsizce vefayı gönlünden çıkartan kadının evlada sütü yaramaz…
şu an kopuk bir gölge terk ediyor kişiliksiz bir insanı oynak yaşam kim bilir kimlerin sırtına çöküyor ruhta koparken fırtınalar içim ne kadar örselenir bilsen ki ne süründükçe aşkın değerleri toprak ağlar bir nefes versen de o afsunlu geçmişine hatıralar tüm yaşam da bir anda toz duman olur hepimiz düşeriz dağların en ücra köşelerine ne yol kalır ne de bir iz her şey ortadan kaybolur … ve hiç olur
en sonunda tek değerdir elimizde canhıraş sarıldığımız o daldır bizim kurtuluşumuz ar ve edebi koparan düşer bir hayasızın ayak diplerine zul olur kendi gönlümüzle yaşama kattığımızın düş zebaniler öz köşelerinde acımasızca dans ederken bir kara kedidir ayak altlarına bulaşan bulut küser kalır başımızın üstünde ve de bizler özü kayıp mevsimleri bekler de dururuz giz çıka gelir karanlık kuyusundan mutluluğu boğar da alır o zifiri dehlizlerine ….emek piç olur
aşk ki o bir tek gerçekte vardır fani taklitlerde gezerken nefes bile söz dinlerken son ana kadar iliğimize işlenmez tüm hayatın nimeti hep bu dünyada gerçekler efsunlu kalırken nefsin çubuğudur hep sırtımızdan yakalayan ve insanların biçareliği hep kanar canice yapılan vahşetlerden uzak denizler de hayal olur hakka dönülmeden ….. visal artık geç olur
içimizdeki tüm güzellikleri çılgınca bir yaşamın boşluğun da yakarız sözler hep bildiktir ar ve hayadan uzağa çekerken tasa taşımaz yürekler başa geleceklere hep geçmişte geçer ömür düşüncelerde görmez bile mevsiminin güneşini zira mevsimler hep kovalar birbirini vefa olmazsa ar ve edep çıplak kalır …iblisten kaçışta güç olur
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
(17.04.2014) AZAP…
Yüreğinize ve kelamınıza sağlık hocam,emek çaba karşılığı inşallah bu dünyada alamazsak ahirette elbette alacağız.selam ve dua ile kutluyorum...
aşk ki o bir tek gerçekte vardır fani taklitlerde gezerken nefes bile söz dinlerken son ana kadar iliğimize işlenmez tüm hayatın nimeti hep bu dünyada gerçekler efsunlu kalırken nefsin çubuğudur hep sırtımızdan yakalayan ve insanların biçareliği hep kanar canice yapılan vahşetlerden uzak denizler de hayal olur hakka dönülmeden ….. visal artık geç olur
üsdat her zamnki gibi anlamlı güzel bir serbest şiir okudum kutlarım.
hayatın acımasız gerçekleri derin bir şiirin mısralarında dile getirilmekte. Elbette kaybeden kör nefisler olacaktır. Düşünce ürünü bir çalışma kaleminize sağlık
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
(17.04.2014) AZAP…
Saygıdeğer üstadım yüreğinize sağlık güzel bir şiir daim saygılarımla .....
Hepimizin hayalleri, gelecekle ilgili planları vardır. Onları gerçekleştirmek ve onlara kavuşmak için çok çalışmamız gereklidir. Çünkü her şey kolayca elde edilmez. Yavaş yavaş sabırla, emekle ve alın teri ile oluşur.
Uzun bir aradan sonra tekrar sayfanizda konuk olmak cok guzel Ustadim her zaman ki nezih cumlelerinizle sayfaniz bir okadar daha canlaniyor. Yagmaya ugrarken yasamlar Mechul bir yone dogru suruklenir kayigimiz
Hayatin getirdigi olumsuzluklari dahi naif ifadenizle deger katmissiniz Kutluyorum sizi
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca gerçeklerin yüzü batar gözümüze yaşlandıkça yürek içlenir kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını yağmaya uğrarken yaşamlar meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız savrulur kör bir yaşam karanlığa varlığımız bir halt sanır kendini dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da… …oysa tüm hayat hiç olur
Kutlarım bu güzel dizeleri yazan kalemi, saygılar.
aptalca bir yaşamın dizginleri kopunca
gerçeklerin yüzü batar gözümüze
yaşlandıkça yürek içlenir
kanadıkça içlenmeler çıplak yaşama alışırız
yaka paça koparttık yaşamın ince dallarını
yağmaya uğrarken yaşamlar
meçhul bir yöne doğru sürüklenir kayığımız
savrulur kör bir yaşam karanlığa
varlığımız bir halt sanır kendini
dimdik karşısın da duran gerçeğin karşısın da…
…oysa tüm hayat hiç olur
Hayatı irdeleyen bir eser...nefisti kalem üstat...kutlarım saygılarımla..