Güven vermiyor artık bana duyduğun hisler,
Sevgiye zarar verir böyle kopup gidişler,
Ruhumu şenlendiren o nadide gülüşler,
Saçılırsa birine can verip toprak olsun.

Tatlı sözler söylesen kıskanırım dilini,
Kıskanırım saçına esen Tanrı yelini,
Namerde hoş edayla uzatırsan elini,
Tokalaştığın anda can verip toprak olsun.

Eşit gördüm herkesi seçemedim dostumu,
Ebedi sevgilerde yitirdim umudumu,
Senden doğacak güneş bedenimi, ruhumu,
Isıtırsa tenimi can verip toprak olsun.

Gözümde büyüttüğüm sevgin şu an hiç bende,
Kime ne diyeyim ki hata bende suç bende,
Sensin her türlü sebep tükeniyor güç bende,
Senle yorgun bedenim can verip toprak olsun.

Önemsiz kaldı artık senli tuttuğum dilek,
Istırap veren işten çekilirmiş el etek,
Elli yıl bedenimde gizlediğim şu yürek,
Taşır ise sevgini can verip toprak olsun.

Yurttaş ŞAHBAZ