Umut olup yağmak...kuş olmak lazımdı kuş dünyada denen şu mekanda.. o zaman ne dağlar engelliyebilir di ne de okyanuslar seni bana.. kavuşmak varken sevgilide koklaşmak aşkın gölgesinde umut olup yağmak mutluluklara zamanın kahrına inat.. meğerse kaderin taksiratında insan olmak varmış insan ağlamak sızlamak dert ve kederler de göz yaşlarında süzülürken hayatta sürünmek ömürde yırtınmak.. ama her şeye rağmen yine sevdim ve hep seveceğim.. bir çırpıda unutuyorsun hepsini konuyorsun hayalden hayale rüyalarıda cabası sanki.. ne mutlu ki bana seni sevdim sevebildim gerisi denildiği gibi "Allah" kerim... (Berlin,13.04.2014) Talat Özgen |