BEN KİMİMKimim ben, sen nereden bileceksin. Yaşamın bana getirdiği. Yaşanmışlıkla yaşanmamışlık Arasındaki inceliği görebilir/misin. Her gün kendini sorgulamanın. İçimdeki sonbaharları Her düşen, hüsran, yapraklarını, Nereden bileceksin sonsuz uçurumlarımı. Unutmuşum artık benliğimi Bu gün yaşamın kıyısında Yargılayıp darağacına götürdüm umutlarımı. İdam ettim hayattan beklentilerimi. Kendimi,senin,sevgini ,düşünüp. Bir mezar kazdım, içine/de kalbimi, Ve sana olan sevgimi gömdüm. Kimim ben senin bir kalemde sildiğin Yaşamın kıyısında gözlerinde hüzün yüreğinde hüsran…!! NEBAHAT KILAKAY |