BİTİYORUM FARKINDA MISINher uykusuz gecemde tükenir paketimde içtiğim sigaram göz kapaklarım sen diye kapanırken sessiz çığlıklarımda boğulur öylece kalıp seni çağırırım sen yanımda değilsin ki duymuyorsun başka gönüllerdesin şimdi mutlu musun onunla ben ise iç hesaplaşmalarımda sorgularken kendimi senin nefesin başkasının şah damarında hissettirirsin kendini aklımın bir köşesinde takılı kalıyorsun bir ümit deyip seni beklerken umutlarım tükeniyor bir bir ve yerini koca bir boşluk alıyor seninle ilgili hayallerim bitiyor umutlarım dibe vuruyor göz yaşlarımın bittiği çizgideyim geri dönüşü yok bunun içimdeki sensizliğim ve yalnızlığımla başbaşa kalıyorum terkedilmişliğin ezikliği içinde bocalıyorum olanlara bir anlam vermek zor hata bendeydi belki de bilmiyorum artık hüzzam makamının ara nağmelerindeyim günahlarımın bedelini ödüyorum tarifsiz bir aşktı benimkisi yarım bıraktın neden anlatamadım sana kendimi sayende aşkta kaybolduğumu anladım... Refik 11.04.2014 İstanbul |
başbaşa kalıyorum
terkedilmişliğin ezikliği içinde bocalıyorum
Terk edilmelerin ardına düşüldüğünde ne yazık ki çok geç oluyor, o kıstası, ince çizgiyi bir türlü bilemiyoruz işte..
Siteminde hüzünlüydü şiiriniz, tebriğimle kutlarım üstadım..