Rüzgâr Ol Harput
Hani virajı var ya boğazım anlatır
Dumanı tezeğin kokun ha/tırlatır Yokluğunda ölüm gelir satır satır Söyle ben seni nasıl unutam harput Çığlıklarım g/ece b/astırır an/sızım gibi Hele bir de zifafıysa toprakla kayanın dibi Değme aşıklara taş çıkartır sevda ko/kar gibi Rüzgârım ol es deli deli harput Yoktuk ne kadar çoksak bir o kadarda Ayrıydık sağlı sollu ağrıyan yanlarımızda Hasreti dehlizine gömdük senle meydanlarda Sarahatun ezanları duyulunca dabakhanamda Karayel eser şüşnazdan sensiz harput Kara listeye almakta yokluğunu unutturamadı Her özlemin hissettiğimde içerim kahırlandı Yırtılıp sökülseydi yüreğimin dikişi tutmasaydı Terzi bile us/anıp elindeki iğneyi bıraksaydı Keşke kapıla bilsem rüzgârına harput Aksa sevgiseli nasiplensem kimse almadan Asmak lazım zamanı ut/anıp unutmadan Dönmek gerek saf çocukluğa kaybolmadan Durmayı bilmeli yüreğim parçalanmadan Yeterki sen rüzgarım ol gel harput Sen darılma a/yak yoluna serilirim Diyarı gurbette yok teselli verecek dost ilim Adın her aklıma takılanda içimdeki ba/harı ben bilirim Her gece uykularımda yalınayak sana gelirim Sen rüzgârım ol gelemesemde harput |
Rüzgârım ol gel denilmiş,
rüzgârıyla yetinilmiş adeta..
tebrikler,
çok güzel bir şiirdi,
selâmlarımla..