SELMAN
gönül harb-i sefer yeri
azığı aşk olan cünd cism-i hal üzre od-a varır pınar diye bir har-ı deryadır vuslat-ı ebal han seyr-i sefer eyler yadında aşk-ı yâre gönülde otağ yanmadan yanıp hak ile kül olmadan seyr-i sefer bin musîbetle ömrü nafile eyler Tebrizi gam-a takva verdi sukut edip korku saldı sabır içinde şahan gülden ırak bülbül oldu cergihanda can-ı selman sahrada şems-i uryan nur-u yolda mecnun oldu |