BİZ KİMİZ?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Değerli Arkadaşımız Mücella Pakdemir bu sefer de ’’Şafak Biziz Tan Biziz’’ Diyerek yeni bir davet yaptı ve dedi ki:
ŞAFAK BİZİZ, TAN BİZİZ Bizden olmak kolay mı? Nice başlar vermişiz Ceddimiz Osmanlı’nın... mülkü bu vatan biziz Üstünde Cennet kokan, gonca güller dermişiz Her karış toprağının altında yatan biziz “Has dur, haydi, ya Allah!” dediğinde mehteran Destan yazdı yiğitler; rehber Nebî ve Kur’an Boran olup eserdi nerde görse bir tiran Üç kıtayı zilletten izzete katan biziz Yakıp yıkmadık asla, mamur ettik dört yanı Bu muhteşem tablodan bîhaber kalma, tanı Her biri çağ ötesi, nesle miras kalanı Kutsal emanetimiz bilip donatan biziz Gök kubbenin bağrında bayrağımız gururla Şahlandıkça yaşarız yeryüzünde onurla Yıldızını parlattık imanımızdan nurla Alı solmasın diye canı kanatan biziz Düsturumuza göre, edepten doğar usûl Fermanımız kesindir: Adâlettir son fasıl Karıncayı incitmez yüreğimiz velhâsıl Ayırmadan kimseyi şevkle kuşatan biziz Mahzun ay, ölgün yıldız yakışmaz Kehkeşan’a Görkem yakışır ancak Hak zikriyle coşana Ne kadar şükür etsek azdır yüce Zîşan’a Ben de dilimin döndüğünce ’’ Biz Kimiz?’’ Dedim. Secdede kalplerini aşkla çatlatan biziz İmandan yoksun olan mânen inkırâz bulur Küfre çıkan yollarda bin türlü maraz bulur Ümidi hâlislerse, elbet dil-nevâz bulur Bâtılın sultasına vicdanı satan biziz Kalûbelâ’da verdik sözü, elhamdülillah Şirki reddedip deriz her dem “Amentü billâh.” Noksanlıktan münezzeh, azimüşşandır Allah Sapmayıp sağa sola, ahdini tutan biziz Bakmayın üstümüze çöken mel’un geceye Aslı dev olan haydar çevrilemez cüceye Boyunduruğa gelmez, kükrer millî seciye Tek başına kalsak da zalime çatan biziz Karanlıkları boğan şafak biziz; tan biziz
Bakmayın şu anki perişan hale.
Sanırsın alemin zülüyüz bizler. Neslimiz bu değil dinleyin hele. Aslında Rasülün gülüyüz bizler. Sığmayız saraya, sığmayız köşke. Sevdamız başkadır, aşkımız başka. Allah der yanarız gelince aşka. Keremin Aslı’nın külüyüz bizler. Memleket Ulubat,adımız Hasan. Bizansın suruna bayrağı asan. Kürşad’ız kırk yiğit, saraylar basan. Hepimiz apayrı deliyiz bizler. Gah olur benzeriz coşkun çavlana. Coşunca üç kıta yetmez cevlana. Gah Yunus oluruz gahi Mevlana. Hem Hacı Bektaşız Veliyiz bizler. Hainle, lainle olmaz işimiz. Haramla kaynamaz bizim aşımız. Yezid’e eğilmez asla başımız. Hüseyn’iz, Hasan’ız, Ali’yiz bizler. Gah olur sılaya, yare ağlayan. Bir tel saça koca gönlü bağlayan. Gah olur yarayı odla dağlayan. Veysel’in sazının teliyiz bizler. Konu vatan ise yürek yanar da, Durmayız susarak kıyı,kenarda. Çoşarız Sakarya, Dumlupınarda. Aras’ın, Tuna’nın seliyiz bizler. Batının şaşkını, süslü madamı. Titredi görünce benim Ata’mı. Gördüler İzmir’de Hasta Adamı. Hiç kimse sanmasın ölüyüz bizler. O cevher tükenmez duruyor içte. Bismillah deyince geliriz vecde. Yalnızca Zîşana ederiz secde. Sadece Rahman’ın kuluyuz bizler. Dinle bak ne diyor şu aşık Sami Bizimdir cem evi, bizimdir cami. Zalime hasımız, mazluma hami. İslamın bükülmez koluyuz bizler. |
mükemmel iki kalem
tebriklerim çokça