Güvendiğim yüce dağı kar almış
Yaylası yıkılmış düzü kalmamış
Hangi çağda sevda çeken yar almış
Dön bir bak maziye izi kalmamış-Ozan Mizani

Umudumu yel savurdu dağ aldı
Saçlarımın karasını ağ aldı
İtler ile gurur duyan çoğaldı
Hiç kimsenin itirazı kalmamış-Selahattin Kazanoğlu

Ferhat şirin için deldi bu dağı
Mecnun oldu bu çöllerin ortağı
Keşiş kızı Aslı yaktı ocağı
Kerem yanmış ama közü kalmamış-Ozan Mizani

Çilesiz yatmadım doğalı inan
Satılmıştır döneklere inanan
Yüzüne dost olan arkanda düşman
Samimiyetinde özü kalmamış-Selahattin Kazanoğlu

Görmedim hakkına rıza eyleyen
Nerde doğru insan doğru söyleyen
Ara ki bulasın halden anlayan
Taş kesmiş yürekler sızı kalmamış-Ozan Mizani

Doğalı dert çektim ben bu hayattan
Usandım kendimi hep izahattan
Bende umudumu kestim sanattan
Sohbetlerin tadı tuzu kalmamış-Selahattin Kazanoğlu

Eskiden söz vardı desen hak idi
İtimat sonsuzdu güven çok idi
Senet’e sepet’e gerek yok idi
Doğrunun bir yerde sözü kalmamış-Ozan Mizani

Baksana topluma bar tutmuş oynar
Hâlbuki ihanet kazanı kaynar
Nerde Köroğlular Dadaloğlular
Yiğitlik Mertliğin izi kalmamış-Selahattin Kazanoğlu

Şimdi babasına güvenmez oğul
Başımıza geldi bin türlü nağıl
Anladım bu zaman o zaman değil
Dimağım tat almaz haz’ı kalmamış-Ozan Mizani

Adaleti artık tilki satmakta
Bizlerde ezildik bu yanlış çarkta
Riyakârlık gün geçtikçe artmakta
Demek ki insanın düzü kalmamış-Selahattin Kazanoğlu

Ben eski zamanı özledim billâh
Zamanı tersine çevirse Allah
Ekmeğe hor baksan çarpardı vallah
Tutmuyor nedense tuzu kalmamış-Ozan Mizani

Kazan oğlu sam esince yıkıldı
Bağrımıza nice sitem çakıldı
Bizimkiler köşelere çekildi
Kimsenin kimseyle kozu kalmamış-Selahattin Kazanoğlu

Bende bir zamanlar çaka satardım
Külhanbeyi gibi nara atardım
Bezirgânlar paylar denkler tutardım
Mizani yorulmuş hızı kalmamış-Ozan Mizani

Ozan Mizani (Taner Karataş) Selahattin Kazanoğlu