Bir Adam Yürüyordu KaranlığaAynı ışığın kulpundan tutuyordu vakit Telgraf tellerinde üşümüş kuşlar Bacalardan kırık dumanlar yükseliyordu Bir adam yürüyordu usulca karanlığa Sıkılı yumruklarıyla aşkı taşıyordu Devrilmiş saatleri durdurmuştu vakit Yorgun adımlarında derin bir yalnızlık Çökük avurtlarında yılların nabzıydı atan O tellerden firari karlar düşüyordu saçlarına Yangın yılışığı bir meçhule doğru kayıyordu Selahattin YETGİN FOTO: Keeazım Keeazım |