UNUTAMAM ARARIM YOKSUN
Seni ben kendi ellerimle diktim toprağa
Büyüdün filizlendin boy verdin yapracığa Büründün yeşil mi yeşil palazlandın dağa Aşıktın sen biliyordum ben ise tek sağa Benim karadutum oldun tadına doymadım Parmak boyunca kapkara dutum sana yardım Her ne kadar aşıksan da dağa bana kardın Eyleşir idik biz bize beraber sana vardım Sonunda yaşlandın dutum çöktün çok anide Kuruyan gövden sıkılmıştı artık güne de Hem de geceye küs gibiydin sanki o demde Sessiz yıkıldın bir gün karadut ben yine de Ararım seni diktiğim yerde akşam gölgede 20.01.2008. İzmir. |
yüregine kalemine saglık
saygı ve sevgilerimle........mutlu ol mutlu kal