MURADIMGül, teninde oynaşır bülbül de akıl kalmaz Sevdanın türküsünü giyinir güzel kokun Kaçmak istesem bile o aşkın beni salmaz Hayali gerçek yapar kalbe saplanan okun Gördükçe güneş doğar kararmış şu bahtıma Ne de güzel yakıştın gönülde ki tahtıma. Mutluluk mey’i nasıl ne renktir bilmemiştim Fersah fersah ötede diye hep üzülürdüm Ben ömrümde bu kadar gamsızca gülmemiştim Seni bulana kadar kenarda büzülürdüm Dünyam değişti birden sen karşıma çıkınca Başımda dönüp duran kem tabu/yu yıkınca. Canlandı gök kubbenin siyah örtüsü birden Sarmaladı sevdayı hale halinde bir ay Akıl kalmadı bende ayak kesildi yerden Bele dolandı kolu dedim elbette hay hay Dans ettik gece gündüz geçmişe basa basa Kalmadı yüreğimde ne elem ne de tasa. Sevda içtim yürekten ilk defa kana kana Doyulmaz güzellikte bir aşk sundu eliyle En güzel kelimeler söylendi yalnız bana Kulağım bayram etti onun tatlı diliyle Bu aşkı çok bekledim kanmadım sahte yüze Murada erdi gönül gerek yok fazla söze. Ayvazım DENİZ |