Anlamıyorum insanları bir türlü!
Her biri türlü, türlü.
Zengin, fakir,güzel, çirkin.
Genç, yaşlı, hasta, sağlam,
Uzun, kısa, zayıf, şişman!
İstisnasız hepisi, biri birine düşman.

Kedilere bakıyorum,
Köpeklere, tavuklara,
Arılara, kuşlara,

Eş, aş ve yavruları,
Söz konusuysa ancak,
Kavgaya tutuşacak.

Oysa!
Tüm insanlar,
Kırıyorlar, vuruyorlar,
Savunma ve saldırı arasında
Koşuşturup duruyorlar.

Evli, evinden kaçak,
Genç, hiç yaşlanmayacak.
Güzelin burnu,
Kaf dağına doğru,
Ha uzadı,
Ha uzayacak!

Her zenginin kazancı haram,
Bütün gençlik, peşinen düşman!

Parmağında yüzük,
Ezik, büzük,
Yanında eşi,
Evinde evdeşi,
Ahlak düşkünü bir leşi,
Gözleriyle yiyor haspam!

Muta nikâhı modası gereği,
Yakmak, yıkmak tek ereği,
Olmuş cehennem direği,
Üzgün, kırgın her yüreği,
Sıraya diziyor paşam!

Velhasılı anam!
Aklım almıyor inan!
Neden insan,
En şereflisiyken mahlûkatın,
Esfele safilindeki tahtın,
Mirasçısı oluyor?

Galiba anam,
Benim gibi her can!
Doğduğuna bin pişman!