SAYDILAR BENİİnsan olmaya özendim. Hayvan,dan saydılar beni... Bala kaymağa bezendim. Yavan,dan saydılar beni... Gelince gençlik çağıma. Yurtdaşlık düştü payıma. Geldiler dostlar sayıma. Yalan,dan saydılar beni... Hep dışlanıp hor göründüm. Derde kedere büründüm. Ömür boyu çok süründüm. Yılan,dan saydılar beni... Gülmedim kendim bileli. Bu bir kader ne demeli ? Göçtü ömrümün temeli. Viran,dan saydılar beni... Hayattan umudum kestim. Tükendi dünya’da neslim. Ne yağdım ne de bir estim. Boran,dan saydılar beni... Çalıştım harcadım emek. Nasip olmadı hiç yemek. Yediğim bir kuru ekmek. Doyan,dan saydılar beni... TAŞGIN,ım beni soydular. Perişan halde koydular. Mal mülk ne varsa aldılar. Talan,dan saydılar beni... H.S:8 Zekeriya TAŞGIN 07/04/2014 Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:03/07/1998 |