Ah şu dünya!
Konuşsam yer yerinden oynar,
Konuşmasam yüreğim kaynar, Yok ki şu âlemde düzen, ayar! Lafı söyleyen hiç samimi değil, Dinleyen, aslında anlayan değil, Büyümek istersen az daha eğil! Komşusu aç iken uyuyan ne çok, Yoksulun hâlinden anlayan yok, Ramazan’da herkesin karnı tok! Selamlaşma gereksiz görülür, Düşenin başına çorap örülür, Dostluk yaşamaz, yakında ölür! Yazları kar; kışları güneş olur, Arkadaş, iyi zamanda bulunur, Dar zamanında herkes unutur! Çivisi çıktı, derler bu dünyanın, Haddi hesabı yok ayağı kayanın, Yıkılmaya çok az kaldı, dayanın! |