Allah VersinŞubatın en soğuk günüydü çıplak ağaçlar kar altında dimdik duruyordu, Zemherinin esiri dalları yalnızlık içinde uzatmış kollarını havaya fırtınaya meydan okuyordu. Bu çıplak ağaç dalları bir kadınla Sırt sırta vermiş ısınıyordu. Böyle soğuk havalarda Top atsan Azrail dışarı çıkmaz Çıksa da kimseyi bulamaz can almaz. Ama nasıl olmuşsa o kuytu yerde Sabaha karşı belki de gecede Dün gördüğüm kadının almıştı canını Uyurken karlar üstünde. “Allah rızası için bir ekmek parası,” “ açım” demişti şimdi anımsadım Yalvarmıştı gözlerime. Boş yanıma gelmişti be teyze “Allah versin” demiştim. Keşke öyle demeseydim Ne bilirdim öleceğini Ne bilirdim Bilseydim ben verirdim. Mehmet Ali Elçin |