ERZURUMA KAR YAPARKEN
erzurum’a kar yağarken nedensen bir tuhaf olur halim
dagalanır coşar hayalim yorgan üstümden kaçar bölürnür uykum ve şöyle bir maziye dalar ufkum dalarım mazinin hasret denizine bilmem çıkar mıyım çıkmaz mıyım suyun yüzüne bütün çıplaklığıyla mazim önüme serilir ağlarım birden aklıma gelir öptüğüm sarışın kızları çok zor unutmuşken erzuruma kar yağrken erzuruma kar yağarken odamda dolaşırım döne döne ve sonra varırım pencerenin önüne gözlerim uzaklarabakar elim pencerenin kounda sanki camı açacak güç kalmamış kolumda pencere açılır birden bire uzatıyorum kollarımı dişarıya habire avuçlarıma düşerken kar tanesi başlıyor yüreğimin ürpertisi avuçlarıma düşen kar tanesi yüreğime diken erzuruma kar yağarken |
hoş geldin kardeş güzel bir şiirle geldin...
daha güzel şiirlerde buluşabilmek dileği ile...