BİR ÖMÜRLÜK FİDANHep malayani işlerle doldu taştı hayatımız, Günah her yerde, perişan oldu şu halimiz Güleriz hep, yaş gelmez oldu gözlerimizden Şüphesiz, her şeyin hesabı sorulacak bizden. Ne garip, yabancı olduk kendi kendimize! Acıyla tatlısı yaptığımız her şey, birbirimize Bekliyor olsa da gözlerimiz umutlu yollarda Korkarım ki akıbet hüsran görünür yarınlarda Gaflet rüzgârları esti ve umutları götürmüş İnsanlık mı? Bilmem ki, o da meçhul olmuş Hiç düşündün mü? Söylesene be kardeşim Sonu selamet mi senin bu hazırlıksız gidişin Oturup ağlamak geliyor içimden, şu halime Çare arar dururum biçareyken kendi kendime İstemiyor olsam da ebediyete yolcu olmaya Bir ömürlük fidanım başladı bile solmaya. BİLAL 02 Haziran 2010 |