KUŞLARIN ÖZGÜR OLDUĞU BİR ÜLKENİN SEVDASIDIR BENİM ÖYKÜM
sevdaların dokunduğu iklimlerde
rüzgarların öptüğü çocukları doğurur ey kartal bakışlım sevdası yüreğimde hançeri aşıkların Karadeniz’in vurgununu yemiş kuşların özgür olduğu bir ülkenin sevdasıdır benim öyküm öykülerin masalsı tınısında saklı aşk öfkeli sular kadar dingin sevdalar kartal bakışlım sevdası yüreğimde hançeri çay kokulu parmaklarından süzülen demimsin sevdaluk aşkları ise rüzgarların öptüğü çocukları doğurur kuşların özgür olduğu bir ülkenin sevdasıdır benim öyküm sözün pul olmadığı Lehçem’de aşkın adı sevdaluk kemençe sesinde ise aşkların gözyaşlarıdır rüzgarların öptüğü çocukları doğurur sevdaların dokunduğu iklimlerde say ki yağmurların yarım kalmış öykülerin gözyaşlarıdır yaprağa düşen her damlada sevdaluk izleri görünür Karadeniz kadının yazgısından sabır taneleri gibi bereketisin sevdaluk sevdaların dokunduğu iklimlerde rüzgarların öptüğü çocukları doğurur kemençe tınısı aşıkların gözyaşlarıdır dilden dökülen lehçem de yarım kalan sevdalar duyulur çay kokusuna sinmiş sevdalar cennetidir her öykü yazgısında ise sabır çiçekleri açar ve kuşlar ile yarışır rüzgarların öptüğü çocuklar mahmudiye düzkaya |
çok,çok sevdim
başlığından, son harfine dek şiirdi...
kuşlar ve çocuklar nasıl güzeldir
ve arkadaşlarıdır rüzgâr..
Kanatlanası şiir...Ne güzelsin..
teşekkür
sevgi dua ile