annemm...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın bir ömre biçilen en büyük acıymış meğer anne yokluğu...
yüreğim dayanılmaz ateşlerde yanarken, acımı ailemle paylaşmak istedim... üzdüysem, hakkınızı helal edin... dünyanın en güzel sözcüğü şimdi yüreğime gömülü... karşılıksız sanırdım bana verdiğin canı bak giderken götürdün, al yanaktaki kanı bu eller benim değil, bu gözler benden uzak şimdi ’’melek kızın’’ı cehenneminde tanı hani çok güçlüydün sen, hani hiç yıkılmazdın hani ’’Azrail de kim?’’ peşine takılmazdın iki metre bir dünya, günlerim zifir gece kızının mezarını kendinden önce kazdın aldığın son nefesi bana hibe etseydin soluğum kesilmeden, verip öyle gitseydin şimdi kefenim kahır, dünyam koca bir kabir yokluğun üşütürken, yüreğimi örtseydin şimdi her yer ıpıssız, güneş soğuk, gök sağır şimdi aldığım nefes verdiğimden de ağır böyle mi gidilirmiş, veda bile etmeden dünya kadar bir boşluk, nasıl dolar bu bağır . |