KENDİMİ BİLE SEVEMEZKEN...
bir otobüsün yorgun camından bakıyorum gülüşüne
buğulu hüzünler yer etmiş yaslanmaktan agrımış kulunçlarıma diyorum ki bir ben varım hakkını alamamış hayattan bir de sen; beni anlamayan.... sordun söyledim işte kendimi bile sevemezken nasıl seveyim seni çocuk. gülüşüne nasıl yetişeyim... içimde ağıtlar var dışımda sevda türküleri... halaylara eşlik eden rüzgarlara inat. kendimi bile sevemezken nasıl seveyim seni... |
kendimi bile sevemezken
nasıl seveyim seni çocuk.
gülüşüne nasıl yetişeyim...
içimde ağıtlar var
dışımda sevda türküleri...
halaylara eşlik eden rüzgarlara inat.
kendimi bile sevemezken
nasıl seveyim seni
Doğan’ın kanununa inat...
Ustacaydı severek okudum
Usta kalemi engin yüreği alkışlıyorum kalemin susmasın
______________________________Saygılar