TAHTA KUTU
Doğunca içinden baktık çevreye
Annemiz severdi, tahta kutudan. Yürüyünce herkes girer devreye Büyüyünce çıktık, tahta kutudan. İnce uzun ölçüp yapmış ustası Beşiğimden almış hassas kıstası İçine yatıyor gelen postası Gelip gidiyoruz, tahta kutudan. Bebekken sallayıp uyutuyorlar Ölünce sırtını hep soyuyorlar Yıkayıp kutuya tam koyuyorlar Topraktan kutuya, tahta kutudan! Onunla omuzda hızlı taşırlar Uykudan uyanır diye koşarlar Kutu boşalınca örtüp coşarlar İkinci hayata, tahta kutudan! Tahtayla başlarız, onda biteriz Ölmeyecek gibi, tekme atarız Belki haram kefen, sona yatarız Bakarız tahtaya, toprak kutudan. İmamın kayığı binmeyen olmaz İçinde gitmeyen, inmeyen bilmez Dursunî sırası gelince kalmaz Çıkarıp koyarlar, tahta kutudan. 02/02/2007 |
İçinde gitmeyen, inmeyen bilmez
Dursunî sırası gelince kalmaz
Çıkarıp koyarlar, tahta kutudan.
Hocam çok güzel olmuş..Tebrikler..
Selam sevgi ve muhabbetle..